Bouw van een nieuw museum voor het exposeren en centraliseren van de collecties uit het “Vleeshuis”, “Steen” en “Volkskundemuseum” aangaande het industriële, maritieme en sociologische verleden van de haven van Antwerpen. Op het dak van de spiraalvormige museumtoren zitten een feestzaal en restaurant, een grand café maakt op het gelijkvloers verbinding met het groot publiek plein waar enkele commerciële paviljoenen zijn opgetrokken.

De wonderjaren: Willem Jan Neutelings over het MAS

Energie-arm gebouw

De museumtoren heeft 2 klimaatzones:

een geconditioneerd klimaat in de tentoonstellingszalen
een fluctuerend semi-buitenklimaat in de spiraalroute.

De vloeren van de spiraaltoren zijn uitgerust met waterbuizen die in de winter dienst doen als vloerverwarming. In de tussenseizoenen wordt de warmte die aan de zonzijde van het gebouw binnenvalt door de waterbuizen opgenomen en naar de koude zijde van het gebouw getransporteerd. Het teveel aan warmte wordt opgeslagen in een buffervat waarmee het gebouw ’s ochtends wordt opgewarmd. In de zomer wordt de overtollige warmte via dit waterstelsel afgevoerd en gekoeld met Scheldewater.

Façade- engineering

Op basis van de specifieke parameters qua esthetiek, techniciteit en kostprijs werd de materialiteit en uitvoeringswijze van zowel de opake als transparante geveldelen uitgebreid onderzocht.

Voor de opake geveldelen is uitvoerig onderzoek gedaan naar materiaal op basis van esthetiek, textuur, modulariteit, vorstvastheid, verankeringsmogelijkheden en kostprijs.

De typerende glazen gevel is op maat ontwikkeld in functie van de specifieke windbelasting en zetting en beweging van de bovenliggende gebouwdelen. Naast deze technische aspecten hebben ook de vervangbaarheid en het onderhoud van de beglazing een impact gehad op de bouwtechnische uitwerking.